Murat: Son 5 yılda suça sürüklenen çocuk sayısı %170 arttı

Barolar Birliği İnsan Hakları Komitesi Başkanı Avukat Aslı Murat, çocukların suça sürüklenmesine ilişkin çarpıcı veriler açıkladı.

Murat, son 5 yılda suça sürüklenen çocuk sayısının yüzde 170 arttığını kaydederek, 2020’de 47 olan dava sayısının, 2024’te 127’ye yükseldiğini vurguladı.

Murat, “Devletin koruması altında olması gereken çocuklar, mahkeme salonlarında hesap verir hale geldi” dedi.

Murat’ın sosyal medya üzerinden yaptığı açıklamanın tamamı şu şekilde:

020–2024: Son 5 Yılda Çocukların Suçla İmtihanı

Suça sürüklenen çocuk sayısı 5 yılda % 170 arttı.

Son beş yılda tablo ağırlaşıyor. 2020’de 47 çocuk yargı önüne çıkarken, 2024’te bu sayı 127’ye fırladı. Dava sayıları katlanarak artıyor; devletin koruması altında olması gereken çocuklar mahkeme koridorlarına sürükleniyor.

Suçun cinsiyeti de var: %90’dan fazlası erkek çocuk. Bu, tesadüf değil. Erkeklik rolleri, şiddet ve güç dayatması adalet istatistiklerine kazınıyor.

Dosyalara baktığımızda hırsızlık, şiddet ve kavga başı çekiyor. 2023 ve 2024’te hırsızlık davaları patladı. Şiddet suçları da yeniden yükselişte. Daha da vahimi, bazı suç türlerindeki artış, çocukların “nasıl olsa az ceza alırlar” diye yetişkinler tarafından suça alet edilebileceği ihtimalini güçlendiriyor.

Peki mahkemeler ne yapıyor? Çoğunlukla hapis ve kefalet. Sosyal hizmet gözetimi, sınama, rehabilite edici önlemler ise yok denecek kadar az. Tabi ki bunun en önemli sebebi; sosyal devlet olmanın gereklerinin yerine getirilmemesi, yargılama sonrasındaki mekanizmalardaki eksiklikler.

Bu veriler yalnızca 16 yaşından küçük sanıkları kapsıyor. Yani karşımızda, yetişkin bile sayılmayan çocukların adalet sistemiyle nasıl yüz yüze bırakıldığını gösteren çıplak bir gerçeklik var. Cezaevinde “çocuk bölümü” inşa edildi ama personel yetersizliğinden hâlâ açılmadı. Çocukların rehabilitasyonuna dair çağdaş yöntemler geliştirilmedi, Sosyal Hizmetler Dairesi bu yönüyle güçlendirilmedi.

Devlet, çocukların suça sürüklenmesini önlemek için hiçbir adım atmıyor. Okullardaki zorbalık oranları da bu çerçevede değerlendirilmesi gereken bir başka göstergedir. Çocukların korunmadığı, önleyici mekanizmaların kurulmadığı her durumda tablo ağırlaşıyor.